Większość zwolenników kryptowalut dołączyło do tej „gry” tylko dlatego, żeby mogli zyskać jak najwięcej pieniędzy, najlepiej w jak najkrótszym czasie. Pomimo tego, że kryptowaluty oferują wiele dróg do tego, żeby ludzie stali się bogatymi, są i tacy, którzy starają się znaleźć nowe i szybsze drogi. W tej chwili są to w większości oszustwa. Ten artykuł będzie się skupiał na detalach na temat schematów Ponzi i na największych oszustwach związanych z nimi.
Czym jest schemat Ponzi?
Schemat Ponzi to rodzaj operacji oszukańczej, która obiecuje inwestorom wysokie przychody w stosunkowo krótkim czasie. Te przychody nie są stwarzane poprzez realne operacje finansowe lub generowane z dochodu ze sprzedaży produktów, ale są wypłacane z pieniędzy, które najpóźniejsi inwestorzy wprowadzają.
Ludzie lub społeczeństwo, którzy funkcjonują według schematu Ponzi wkładają cały swój czas i energię do szukania nowych inwestorów i poszerzania sieci. Dopóki się im to powodzi schemat Ponzi pierwotnym inwestorom przynosi pieniądze (chociaż oszustwem). Większość inwestorów swój depozyt nie wybiera bardzo długo. Kiedy inwestorzy widzą swoje zyski, nikt z nich nie wybiera swe pieniądze. Reinwestycja jest dla nich bardzo naturalna, co bardzo pasuje przede wszystkim „organizatorom” tego oszustwa.
Dopiero w momencie, kiedy nowi inwestorzy przestaną wchodzić do systemu/sieci, cały schemat spadnie i większość inwestorów przyjdzie o pieniądze. Tak samo może schemat Ponzi zbankrutować nawet w wypadku, że duża ilość inwestorów zdecyduję się wybrać swe pieniądze naraz. Następnym możliwym sposobem jak może schemat Ponzi skończyć to taki, że promotorzy tego oszustwa uciekną razem z pieniędzmi.
W związku z tym, że schematy Ponzi są w wielu państwach nielegalne, skończy się to o dużo wcześniej, niż dojdą do punktu, kiedy zbankrutują. W większości przypadków zakończeniem się zajmą władze, które umieją wcześniej odkryć i zatrzymać dane oszustwa.
Charles Ponzi
Korzenie schematu Ponzi sięgają do 1919 roku. Właśnie w tym roku pojawił się pierwszy schemat Ponzi. Charles Ponzi włoski imigrant w USA, który pracował jako listonosz, wynalazł sposób jak spekulować z międzynarodowymi kuponami pocztowymi. Te miały według Charlesa finansować zyski, które miały być później wypłacane inwestorom.
Tylko w przebiegu jednego roku Ponzi skolekcjonował aż 15 milionów dolarów od 40 tysięcy różnych inwestorów w USA. W 2007 roku taka suma przedstawiała w przybliżeniu kwotę 174 milionów dolarów. Nie jest to przypadek, że udało mu się uzbierać tyle pieniędzy. Ponzi obiecywał 50% zysk w przebiegu 45 dni lub nawet 100% zysk do 90 dni. Jego spółka Securities Exchange Company natychmiast skończyła funkcjonować po rozpoczęciu śledztwa.
Ponzi został aresztowany i skazany na 5 lat więzienia. Tak, czytacie dobrze. Po tym, jak ukradł pieniądze w wysokości 15 milionów dolarów, był w więzieniu tylko 5 lat.
Bernard „Bernie” Madoff
Ten człowiek jest odpowiedzialny za jeden z największych oszustw w historii ludzkości. Jako były przedstawiciel NASDAQ Madoff zapoznał się z mentalnością bogatych ludzi i inwestorów. Zdecydował się tego wykorzystać.
Jego oszustwa zaczęły w 1990 roku i oferował to, czego inwestorzy się domagają – niskie ryzyko i wysokie zyski. Zaraz po obejrzeniu tych informacji każdy inwestor miałby być zainteresowany tym i zaklasyfikować ten projekt /inwestycję/firmę do pudełka „too good to be true” (zbyt dobre by było prawdziwe)
Bogate rodziny przekazały mu swe finanse. W szczególności było to spowodowane jego przeszłością, która miała na inwestorów bardzo dobry wpływ. Dzięki temu udało mu się wybudować fundusz inwestycyjny. Ten zaczął się zwiększać i ludzie mieli z Madoffa dobre uczucie niż kiedykolwiek wcześniej. Jerry Reisman, który miał możliwość osobiście się spotkać z Madoffem ogłosił:
„Był bardzo charyzmatyczny. Był mistrzem w spotykaniu się z ludźmi. Zawsze udawało mu się stworzyć wokół siebie aurę. Ludzie na niego patrzyli jak na bohatera.”
Nikt jednak nie wiedział co dokładnie Madoff robi. W tym był ten problem. Ludzie nie wiedzieli, jak Madoff zyskuje pieniądze. Wszyscy byli tylko bardzo chciwi i chcieli jak najwięcej pieniędzy. Dzięki temu fundusz inwestycyjny Madoffa osiągnął 65 miliard dolarów.
Problem przyszedł w czasie kryzysu, kiedy ludzie zaczęli wybierać więcej pieniędzy. W grudniu 2008 roku Madoff zdecydował się powiedzieć to swemu synowi. Powiedział mu, że wszystko jest tylko oszustwem. Jego syn 10 grudnia 2008 roku ogłosił go na policji. Madoff był później skazany na 150 lat więzienia, to jest największa kara, którą mógł uzyskać.
Podejrzenie
Ciekawostką w tym przypadku jest, że na Madoffa i jego sytuację zwrócił uwagę w 1999 roku doradca finansowy Harry Markopolos. Według raportu, który złożył Securities and Exchange Commision (SEC), jest podobno niemożliwe, matematycznie lub legalnie, osiągać zyski jakie Madoff obiecywał.
Do 4 godzin podobno Markopolos wypracował raport, w którym udowodnił, że nie istnieje droga, którą by Madoff mógł udowodnić swe zyski. SEC go jednak ignorował i nie zwracał uwagi na Madoffa. Dlatego Markopolos wypracował szczegółowe badania, w których wyjaśnił, dlaczego Madoff popełnia schemat Ponzi. Oszustwo zgłosił kilka razy jednak nikt go nie słuchał. Nawet napisał książkę o tym frustrującym doświadczeniu, która nosi tytuł No One Would Listen (Nikt mnie nie słucha).
Zakończenie
Ze schematem Ponzi jeszcze na pewno nie skończyliśmy. W najbliższym czasie Wam przyniesiemy następny artykuł, w którym bliżej przedstawimy schemat Ponzi w kryptoświecie. Równocześnie staramy się Wam doradzić, na co trzeba zwracać uwagę i których projektów unikać.
Jeśli chcesz otrzymywać powiadomienia o naszych artykułach, użyj dzwonka, który widzisz w lewym dolnym rogu ekranu. Możesz nas także śledzić na Facebooku.
Źródła:
money.howstuffworks.com
investopedia.com
investopedia.com
